IPPIRANZìCA E L'IMBRIAGGU (di Giuseppreddu)


Ippiranzìca, una séra fredda e fea,
è turrendi a casa, all’incrinadda;
guasi a lu buggiu è in via Arborea:
di mézzu tróttu è la caminadda.

Tróppu mara éra l'invirradda;
cun iscèjpa, pantaròni e capottu,
contr'a lu freddu éra assacarradda,
pa’lu sigùru, cun tre magli di sottu.

 Beddha la pizinna no è mai isthadda
di chiddhi di faranni umbè di baba
parìa un'ischùipina cu' l'ócci d'arrìngadda:
sór'a vidélla, l'aniu s'isthrummàba.

Giaggu, arrumbadd'a la cantunadda
di Turritana, affaccu a un vindióru,
n’éra isciddu cun una carriggadda
e no abìa biddu cannunau sóru.

La carrigga èra isthadda umbè pisudda
di cannonau di Sóssu di Tre  Mònti   
e si trenta tazzitti no sò' cosa di nuddha.
 a lassassiri bióddi era a fall' affrònti.

S’abbaìdda, cu’ un ócci sarraddu
a Ippiranzica, ch'è già affaccu appari
e cu' l’althr’ócci, mézzu cancaraddu,
s'abbìzza di gant'e fea, fóra mari.

All’imbriaggu, chi faéddha in faccia,
zi l’ésci sempri tutta la viriddài:
ma si ni bizi un cossu e una burraccia
di veritas ni dizi in cantiddài.

A Giaggu, tre parauri póni basthà
pa’dilli abà la viriddài intréa;
no ha bisognu di dubinn'assài trattà
e z'ésci, a bozi manna; “Cantu séi fea”!

 Pa' l'iffidiaddu v'è pronta la ripóstha.
Ippiranzicca s'è figgiurend'a Giaggu
e, risintìdda, subiddu si l'accóstha:
“ Mih, ca faéddha! Cantu séi imbriàggu”!

Mancarri chi Giaggu sia linghi-liaddu,
chì lu binu chiss’éfféttu a tutti lassa,                          
a ripundilla a tonu no ha taldhaddu:
“Imbriaggu sì, ma dumani a me... mi passa”!



Un ringraziamento speciale da lo Staff di Antica Sardegna al Sig. Giuseppreddu.




© Tutti i diritti riservati - Copyright by Antica Sardegna © 2018
(Testo di proprietà di Giuseppreddu)
Ogni riproduzione è vietata senza il consenso diretto dell'autore.